Mutlu Son! Şiiri - İbrahim Yay

Bir gün değerim anlaşılır-anlaşılmaz, yaklaşılır bana yaklaşılmaz.

Sonu olsun bu yazımın ve yüzü olsun anlatmak istediğim konularımın.

Ne derdim var sizlerle ne de sizden kopmak istiyorum bir o kadar.

Tanışıyorum kendimle sizin sayenizde, tekrar tekrar yeni ben doğuyor.

Kendimi bilmeden sunduğum için kusuruma bakmayın kişiliğimi.

Ben bir yoldayım, farklıyım, gencecik bir yaşlıyım, gözleri yaşlıyım.

Taşkınım ama boşver daha fazlasında hayal gücünüze fazlayım.

Siz tanımlayabildiğiniz kadarı ile tanımladığımı zannettiklerinize odaklanın,

Üzgünüm, gidiyorum, yersizim gülüyorum, kırgınım susuyorum...

Gittiğim bir yer yok aslında, mükemmele olduğum yerden ulaşmışım.