Bir gün kapım aralık, çalışırken odamda,
Bir an gözüm ilişti, bir gölge var arkamda.
Hemen koştum kapıya, seni gördüm o anda..
Sen köşeyi dönerken dünyadan bîhaberdim
Ve seni beklemeye defalarca söz verdim.
Akşamlarda bekledim, seherlerde bekledim;
İsminin yazıldığı eserlerde bekledim.
Bekledim… Güllerin açtığı yerde bekledim..
Yolunu beklemeye tahammülüm kalmadı;
Dikenler kapladı bahçemi, gülüm kalmadı.
Şu an kapım açılsa, ardından sen görünsen,
Karşımda esrarengiz bir havaya bürünsen,
Kolunu yana açıp tatlı tatlı gerinsen
Ve o an senden bana esse tatlı bir muson,
Beklemenin meyvesi keşke olsa mutlu son.
19 Nisan 1989
Kayıt Tarihi : 13.9.2015 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Levent Topludal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/13/mutlu-son-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!