Mutlu Şairler Ve Okurları

Tevfik Fikret “Fikri hür,
İrfanı hür,
Vicdanı hür bir şairim” demişti,
Çünkü beşeriyetin yapısındaki oynaklık ve kaypaklığa bakarak
Hiçbir inanç sisteminin çıkar yol olmadığını görüyor,
Olacağını sananların
Er-geç düş kırıklığına uğrayacağını düşünüyordu.
Doğadaki çok çeşitlilik sınırsızdı.
Tanrıdan gayrı hiçbir güç yok edemezdi bunu,
Zaten aslolan birlik ve beraberlik olsa
Tanrı baştan öyle yaratırdı dünyayı
Ve de her şey son derece monoton olur,
En büyük zararı da şairler görürdü bundan,
Yazılacak değişik konular bulamaz,
‘Deli kızın çeyizi hep bir örnek’ gibi ürünler verirlerdi.
Baksanıza,
Ortada öyle bir durum olmadığı halde
Kimi şairler şu özgürlük çağında bile
Şiir dünyasındaki konu sınırsızlığına yan çiziyor,
Kalemlerini belli bir inanç sisteminin hizmetine adayarak
Sıkıcı bir monotonluğa hapsediyorlar kendilerini.
İyi ki “Fikri hür,
İrfanı hür,
Vicdanı hür bir şairim” diyebilenler de var dünyamızda.
Ne mutlu onlara
Ve onları okuyanlara! .