Mutlu Rüzgarların Islığı

İşte gençlik, işte
Henüz yeşermiş toprakta
Büyür yıldızların altında, büyür karanlıklarda.

Yamaçlarda sürüklenmek, işten bile değildir.
Yağan yağmurlar, YAĞAN YAĞMURLAR,,,
Esen rüzgârlar dahi sürüklemeye doyamaz.
Tutar lakin sağlamsa kökler, tutar
Bulanık derelerde balçığa boyamaz.

Setler çekilir,
Setler çekilir Taşlar, kayalar tutar.
Bilir bilenler, bilir,
Kendini tutamayanı yutar bayırlar.

İnce elenir, toprağın ince
Terlenir gölgesinde yaprağın,
Düz ovanın selinde yoğrulur selinde…

Takılır kulp kâseye.
Bakır değil, tunç değil,
Ne de alüminyumdur.
O kırılır cam, o çömlek.

Pişerek; zincirlensin ardına,
Kilitlensin ayağından.
Mutluluk rüzgârları çalsın ıslığını,
Mutluluk Şehrinin kalesinde.

Suyu yağdıranın ve
Pınarın yoktur ihtiyacı sızan ışığa.

Dilinde bir kelime,
Her daim kal esinde.