MUTLU PAZARTESİ! .
İnsan; çalışarak huzur buluyordu ve yaşanılan huzur öylesine büyüktü ki: pazartesi gününe ait mesai başlangıcı, sanki bir bayram şenliği idi ve insan bayrama gider gibi işine gitme arzusu duyduğundan, mesai başlangıç gününün adı, "MUTLU PAZARTESİ" oluvermişti! . Yine emek verilecek ve evde bekleyenler; mutlu pazartesi ile azimle çalışanın getireceği rızıktan nasip alacaktı! . Çocuk doyacak, Anne doyacak ve birliktelikler huzur bulacaktı MUTLU PAZARTESİ günü! . İnsan; kendi hayatına mana arayınca: çalışabildiğimiz ve adanbildiğimiz ölçüde: MUTLU PAZARTESİ, HEPİMİZİN ÇALIŞMA BAYRAMI idi! . { Kaleme Alan: Kemal KABCIK - ANTALYA - 17.12.2012 01:52 }
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta