Çocuk başladığın bu yaşam yolculuğunu
Hep çocuk ruhuyla sürdürebildiysen
Üstün görmemişsen kimseden kendini
İnancını
Dilini
Rengini
Sadece “İnsanım ”diyebilmişsen...
Ayırmamışsan insanı kadın-erkek diye
Bir elmanın iki yarısı bilmişsen...
Dünyanın bütün çocuklarını evlatların bilip
Ölenlerin acılarını anaları gibi yüreğinde hissetmişsen...
Harama el uzatmayıp hak yememişsen...
Eğmemişsen başını namerde
Hakkı
Adaleti
Barışı savunmuşsan her yerde
Kırmamışsan gönülleri
Ayırmamışsan sevenleri
Aldatmamışsan kimseyi
Dünyanın bütün dertlerini dert edinip
Kar olarak yağdırmışsan saçlarına...
Ve sen
Acıyı da
Aşkı da
Yaşamışsan en üst perdeden...
Daha ne istersin?
Gelirse gelsin ölüm
Bırak ruhunu beyaz güvercinin kanatlarına
Mutlu ölmektir bu...
Son bir defa gülümse...
Götürsün bu merhametsiz
Bu yüreksiz dünyadan seni
Aşkın
Barışın
Sevginin ülkesine...
Ethem ÇİMEN 10 NİSAN 2017
Kayıt Tarihi : 6.3.2021 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!