"Mutlu Olmayı Unuttuk" Şiiri - Füsun Dud ...

Kitap gibi sessiz mi olmalıydım
Yoksa sustuğum kadar konuşmalı mı?
Karar veremedim....
Everes tepesi gibi devasa mı,
Çığ gibi gürültülü mü
Ya da kaya gibi sert mi
Yok yok hiçbiri olamazdım
Bulanmadan durulmalıydım
Eşe dosta sarılmalıydım
Darılmak yoktu lugatımda
Hep alttan almalıydım
Öyle ya, herkesi kucaklayıp sarmalıydım
Er geç mekana varmalıydım
Hayır duası almalıydım
Gerekirse yalnız kalmalıydım
Mutlu etmek uğruna...
Gülmeleri unuttuk
Almadan vermeyi
Çağırmadan gelmeyi
Akan gòzyaşlarını silmeyi bildik
Peki biz ne zaman güldük
Yaşamadan öldük......
Seçtiğimiz davranışlar mıydı bunlar
Yoksa mecbur bırakıldıklarımız mı.!