Mutlu Olmak! ! ! Şiiri - Sadullah Çiçek

Sevilmek neydi?
Çoktan unutulmuşum...
Vurulmak kolay mıydı?
Çoktan ölmüşüm! ..

Ürkek kalbim birini sevmişti
Günün birinde...
Belki kavuşurum, mutlu olurum diye;
Güzel güzel hayaller kurardım.
Gece gündüz rüyalarımı süslerdi,
Uzaktaki meçhul sevgilim...
Öyle bir duygu ki,
Tarif edilmez, düşünsenize!

Ben onu deliler gibi seviyorum
Çılgın aşıklar gibi vurulmuşum
Her 'AN'ım onu düşünmekle geçiyor
Onun için;
Yüreğimin derinliklerinden
İnce ince nağmeler döktürüyorum
Yarı yırtık kağıtlara

Ve de;

Harap düşmüş duvarlara
Sevdiğimi haykırıyorum!

Onsuz, düşünemiyorum kendimi
Onsuz, umutmuşum benliğimi
Onsuz, kaybetmişim şenliğimi
Onsuz, yalnızlık vurmuş bendimi
Onsuz, mutlu olmayı unutmuşum
Onsuz, canlı hayatımı uyutmuşum
Onsuz, gözlerim görmüyor
Onsuz, kulaklarım işitmiyor
Onsuz, kelimeleri söyleyemiyorum
Onsuz, dişlerim şakırdatmıyor
Onsuz, kaşlarım çatmıyor
Onsuz, saçlarım diken diken oluyor
Onsuz, burnum koku almıyor
Onsuz, dilim tat almıyor
Onsuz, konuşamıyorum
Onsuz, nefes alamıyorum
Onsuz, yüreğim çarpmıyor
Onsuz, ayaklarım soğukta donmuyor
Onsuz, parmaklarım hareket etmiyor
Onsuz, kendimi hissetmiyorum

Tüm varlığımı, yokluğumu
Kısaca her şeyimi
Ona vermişim
Onsuz, hayat bir zorlu dönemeç
Onsuz, dünya bir zindan
Onsuz, BEN yokum
İşte ben bu hale gelmişim
Ya O nasıl?

Hiçbir şeyden haberi yok!
Onu sevdiğimi söyleyince ŞOKE olmuş...

NASIL? NEDEN? NİÇİN?

Soruları beynini allak bullak etmiş
Önce redd ediyor! ..
Çok haklı!
Onun sevdiği biri varmış! ! !
Hayır olamaz!
YALANNNNN! ! ! ! ! .....

Deliler gibi sevildiğinden
Hiç haberi yok..
Çok doğru, sevdiğimi söyleyememişim
Zamanlama hatası.
Mektubuma karşılık yazmış, cevap:

Ne olur rahatsız etme,
Sevdiğim biri var!

Yerden yere vurulmuştum
Kafamı kırarcasına duvara çakmıştım! ..
Gene de hissettirmedim
Özür diledim..
Son bir kez daha mutluluklar diledim...
İçime hapsettim duygularımı
Tüm defterleri umutsuzca kapattım
Rahatsız edemezdim onu artık! ..
Hakkım da değildi zaten...

Sadece ona hissttirmeden
Netteki fotoğraflarına
Baka baka gözlerimden
Gözyaşlarımı akıttırır
Gizli gizli ağlardım...
Tekrar tekrar mutlu olması için
Yüce RABB'imden ona dua ediyordum

Mutlu olmak ne güzel duygu
Herkese nasip olmayan bir olgu

Zaman geçti devran döndü
Bir cevap gelmiş MSN me
Umutsuzca beklediğim sevgilimden...

Aynen şöyle cevap yazmış:

Arkadaşlığımız çok güzeldi
Aynı dershaneye gider
Aynı kafede beraberce
Çaylarımızı yudumlayarak içerdik
Deli dolu geçen günlerimizin
Aksine çok mutluyduk
Bol bol konuşurduk
Havadan, sudan, anadan, vatandan vs.
Ama sevgi ve aşktan hiç bahstmedin
Dertlerimizi paylaşırdık
Neden o zaman sevdiğini
Haykırmadan söylemedin

Çok mahcup olmuştum
Bu cevaptan sonra kendimi
Öldürürcesine kendimi yerden yere
Vurmuştum...

Dünyam karardı
Bünyem tümden sarardı
Ağlayan gözlerim
Eski günlerini çok aradı

Arkadaş! Yok olmuştum
Tüm benliğimle solmuştum
Dünya bana dar geliyordu
Ölmek istiyordum
Ne çare?

Çaresizlik öyle kaplamıştı ki bedenimi
Çirkinlikten bile beterdi...

Son bir cevap yazdım:

Gülüm;
Üzme tatlı canını,
Gönülden sevgi bazen suskunluk ister
O zaman mutluluğunu harcamak istemememiştim
Sen mutluluğunu yaşamaya devam et
Bütün elemler bana kalsın.
Sen MUTLU OL yeter! ! !
Gerisi;
KOCAMAN BİR YALAN! ! ! ! ! ....

Aralık 2009 malatya