hangi fısıltılar beni
anıyor
kulaklarım çınlıyor
yüreğim daralıyor
soğuk ve yağmur
yakamı bırakmıyor
İstanbul kül renkli
deniz,
mavi sevincinden uzak
ninni söyleyen rüzgarın
elinde
kocaman bir beşik gibi
sallanıyor
gün ışığına çıkmak
istiyorum
ışığın etini bulmak
çılgın bir heyelan olup
akmak
iri bir yalan değilse
mutluluk
bu sevgisiz
kıyıcı dünyanın
eşiğinden çıkıp
ben de
mutlu olmak istiyorum..
Mustafa kaya
31.01.2008 / Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 2.2.2008 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mutluluk
bu sevgisiz
bu zalim dünyanın
eşiğinden çıkıp
mutlu olmak
istiyorum..
diyen şiirinizi saygıyla kutluyorum,teşekkürler bu şiire...
TÜM YORUMLAR (1)