Mutlu olma hiç Şiiri - Yasemin Güven

Bugün öyle yıkıldım öğle canım acıdı ki gitmek istedim ama yapamadım ayaklarım gitmedi...
Ben seni bu kadar severken sen nasıl yaptın bunu bize acımadan için sızlamadan değersizmiydi o kadar...
Dilimde duamdın anam babam kardaşımdın herşeyi yıktın viraneye dönderdin inanmak suçmuydu günahmıydı...
Susuyorum ister sevgiden de ister mecburiyet de ne dersen de ne varsa aklımdakilere susuyorum işte...

Bu sana son gelişim seni son defa sevişim bağrıma son basışım bir dahası olmıcak inanmıcam sevmicem...
Biliyorum zor olucak ama aklımdan kalbimden ölene kadar silicem hergün hatırlıcam bana yaptıklarını yaşattıkları...
Sen çoçukluğumu umutlarımı sevinçlerimi yüzümdeki tebessümümü bile çaldın git artık...
En büyük hata günah benim seni bu kadar sevmemeliydim gönlüme baş tacı etmemeliydim...

Biliyormusun söylediğin tüm yalanlarına inanmadım sadece inanmış gibi yapıp rol yapmıştım sana...
Sen inandı diye içinden belki de güldün alay ettin hangi gönülde hangi çöplükte kirlettin saf sevgimi...
Değdimi hadi söyle değdimi uç kuruş insanlar için bu kalbi kırmaya ölmeden mezara koymaya söyle hadi...
Birgün ölürsem gelme mezarıma dua etme yalandan üzgün rolü oynama benim ahımda günahımda boynuna olsun mutlu olma hiç...

YASEMİN GÜVEN