Mutlu Olamadıkça Şiiri - Merve Dönmez

Her sabah güneşin doğuşu bir sancı,
Gözlerdeki hüznün ateşi yalnızlığın suskun ilacı.
Yaşananlar hayal edilemeyecek kadar acı,
Rüyalar başka ruhlarla paylaşılamayacak kadar özel.
Umutlar sahte bir kolyeye inci,
Ahım şahım günlerin yarınları.
Dünler yarına sürekli yabancı,
Bir başkasına bakan gözlerim yalancı,
Rüzgardan uçuşan saçımla kararan dünyam
Aydınlanmaz başka bir rüzgar olmadıkça.
Görmez olmuş gözlerim güneşim doğmadıkça.
Tebessüm bile düşmez olmuş yüzüme.
Mutlu olmadıkça,olamadıkça..
Oturmuşum yalnız başıma tren raylarına
Hani hatırladığım kadarıyla ölüm adlı bir oyun var ya
Yalnız oynanır diye yalnızım
Sanma ki tek sırdaşım dünyamı karartan rüzgarım.