Mutlu olacagım Şiiri - Fikret Yavuz

Bende mutluyum umutluyum aldığım her nefeste
Bakıyorum görüyorum ağlıyurum nihayet
Üçgen yılarımı özlemiyorum her an yanımda ki
Mavi yeşil bilyelerim var kalede Salih var mutluyum

Artık her günümü aynı yasıyorum sabah kalkacam
Elime bir parça ekmek alıp yavan yutacam
İki sokak asaıda ki caminin avlusunda sehere bakacam
Çıkacak kaçarı yok gülelecek saclarının arasından

Sonra yüzümü de yıkadım mı caminin berrak suyunda tamam
Usulca pusuya yatıp bekleye cem Salih çıkacak birazdan
Kan kardeşim daha nice yolları aşacaz topuklarımıza basarak
Her daim ve ben eskisi gibi yaşayıp ta mutlu olacağım

Söyle bu kadar tüm istedikleklerim çok mu
Haykıramam mı seher diye illa seher diye
Bakmıyacakmı yüzüme gamzelerine kurban olduğum
Gidecek mi yani beni böyle çaresiz bırakıp ta gidecek mi

Ey hak bana sabır ihsan eyle yüreğimde ki bu ateşe
Bu çaresizliğime allı pullu gamzeli yare insaf eyle
Ne çare gidiyor cami avlusu gamzeli yar yavan ekmek
İntizarla dökülen göz yaşlarım hatıralar mazi gidiyor

Yoksa aşk bumu yoksa yeni kays ben miyim
Giden yar dört kolluda Tahir ben miyim
Uzat ellerini alev kanatlarına sar beni
Bak hele yüzüme kurban yeni kerem ben miyim
Nede güzel demiş Mevlana tam benlik ah yar ah
Aşka uçma kanatların yanar aşka uçmadıktan sonra kanatların neye yarar