Mutlu ol Yeter Şiiri - Banu Doğan

Mutlu ol yeter.
Ne adımı an, ne sesimi hatırla.
Unutulmaksa kaderim, razıyım.
Ama yüzün gülsün, içindeki o ışık hiç sönmesin.

Ben kendi yangınımda yanarım,
Yeter ki senin gökyüzün bulutsuz kalsın.
Bir selamın eksikliğiyle barıştım artık,
Ama senin mutluluğun eksik olmasın.

Görmediğim gülüşlerin için yaşarım,
Dokunamadığım huzurunda kaybolurum.
Benim için değil, kendin için gül.
Çünkü seni severken öğrendim:
Bazı dualar cevapsız kalır, ama yine de güzeldir.

Şimdi, yollarımız ayrı, kelimelerimiz sessiz.
Ama içimden hep aynı dilek yükselir:
Mutlu ol.
Yeter…