Kader insana doğarken gülmeli aslında
Sonradan gülen kader, yamalı yamalı oluyor da
Acıyor, habire habire canın tırtıkladıkca
Canımda can parçalanıyor, bil istedim
Bir köşk yapmıştım sana kalbimde
Layık görmedim orayı, kimselere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta