Mutlu Ol Bu Bir Emirdir

yaşadığı kadar yanıyormuş insan
kumdan kaleleri kadar güçlü
ve bir varmış bir yokmuş insan
ama en çok..yok! ! !

bir kahraman yalnızlığıdır bu anlatmaya çalıştığım
ama ben kahraman falan değilim yanlış anlamayın
ben sadece yaşadığı derin yalnızlığıyım...

düşündüğünü sustu adam,düştüğünü görmedi kadın
sustuğunu kustu adam,susandığını bilmedi kadın
zavallı yalnızlıkların eşiğinde kanadı adam,kefeni cebinde bembeyaz
yazık kalabalığa kandı kadın,mezarsız yalnızlığı simsiyah...

gözlerin bana bakmaz,uzak
bana sunulan her aşk tuzak...
kimbilir kaç mevsim daha yağacak bu aşk
kimbilir kaç yanağı daha ıslatacak,
kaç yüreği dağlayıp kaç yarayı sağaltacak.
ahh bu aşk!
uzun gecelerin kimliksiz uykularında
ve yarım kalan duaların korku sağanağında
sadece şefkatine muhtaç...

hiçbir ölüm doğduğu günü sevmez.
kaç siyahın gazabından,
yoksa ektiğin tohumlar asla yeşermez...

ne güzel bakıyorsun öyle,ahh birde yakmasan...
kaç yemin bozulduysa haberli,habersiz
haber niteliği taşımadı yokluğunda
ne zemheri ne sis.
yorumlu yorumsuz sevdalardan geçtim
içimde aldanmışlık hissi,
ben nicedir yanmama rağmen böyle ateş görmedim...

herşey değişiyor,dönüş yolları da.
bir kibrit kutusu kadar umudum vardı
o da alevinden isyankar.
kanatlarından vurulmuş cennet meleğim,yasak meyvem
cehennemin kapısından az önce girdim
seni beklemem artık,
çünkü ateşe sıfır artık benim tüm sevmelerim...

hammaddesidir yokluğun,
simsiyah gözyaşlarımın ve bu mukaddes yalnızlığın.
şimdi bu üryan sancılar,bu perisiz düşler kimin?
hiç kimse kadar kırık gülüşlerim
hiç kimse kadar kimliksizim.
düşümdeki bu sevdaya inanmamın tek nedeni şu kehanet
ama araftayım ben,
ve bu yüzden bana her yer cehennet...

yılları bir kalemde silen,
sildiği kalemi kıran,
kırdığı kalbin içinde olduğunu unutan o zavallı gözlerinize alarmlar verin,
sirenleriniz hiç susmasın ki
pişmanlığınızın kılıfı olsun bu teyakkuz sancıları.
mantığı sakatlanmış fikirlerinizin sıkıntılı karanlığından yıldınız
ama merak etmeyin
hep beyaz olacak kefenleriniz.
fakat temizleyin artık ruhunuzdaki zehri
çünkü son kullanma tarihi geçti
kullanamazsınız artık kalbimi...!

sustum...
ağladım...
ama sustum diye bittim sanmayın
yeniden yazılıyor hikaye...bu kez bambaşka bir yürekle...
çünkü;
''mutlu ol bu bir emirdir! '' dedi biri
ve emre itaatsizliğin cezası,
ömür boyu sükunetti...