Güneş daha doğmamıştı
Yıldızlar kaybolmak üzereyken
Elin soğuk
Gözlerin kapanmak üzereydi
İşte o an
Ben bitmiştim
İçimden gelen sesle haykırdım
Sesimse çıkmıyordu sessiz çığlık
Boğazımda bağlanmış
Doktor doktor diye haykıra bildim
İşte o an göz kapakların düşmüştü
Anladım veda etmeden
Gözlerinle selam verdin
Elveda
Sessiz elveda bu olsa gerek
Rahat uyu sevdiğim cennetinde
Mutlu ol
Kayıt Tarihi : 4.1.2020 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevgili eşimin ölüm yıldönümü...05.1.2008

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!