Mutlu Ol Şiiri - Ufuk Çoban

Sevmek zor, sevgisiz kalmayı göze alacak kadar,
Gerçek uzak, ıslak gözleri kapatana kadar,
Söndürme mumları onlar senin son ışığın,
Yanacak güneşin, yanında ışık olana kadar.

Bitecek birgün ya ömür, ya sevgi,
Hangisi tercihin umut yükler biri,
Ya kalır, ya gider seslerden biri.
Sonunda fısıltıya bile razı olursun, karanlık gibi.

Umudum kalmıyor seni dinlerken,
Ayaklarım durmuyor arkamı dönerken,
Seni hissetmiyor yüreğim adını söylerken
Bir veda istiyor, karanlığa yıldızlar doyarken.

Ben de öyle yolcuyum yüreğinde bu akşam,
Ben de son sözüm gözlerinde son kez ağlarken,
Mutlu ol küçük şeylerden kendin gibi,
Unut beni unutmadan eski güzel günleri.

23/12/2003