Mutlu Öğretmen

Gerçek bumuymuş
Sen köşede kenarda mı kalmalıymışsın
Sen unutulur muymuşsun hiç
Uzak dağbaşı köyünde
Reva mıdır bunlar sana öğretmenim
Çocukların için çarpan
Yurdun için yanıp tutuşan kalbin
Durdurulabilir mi hiç
Senin elin öpülmeye layık olmalı
Senin başın göklerden inmemeli
Ah dağbaşı öğretmenim
Ben bilirim senin acılarını
Ben yaşarım senin dertlerini
Katlanırsın her şeye sen
Aç kalırsın ama acıkmazsın
Çünkü çevrende çoğusu açtır
Hava soğuktur üşümezsin
Çünkü seni soğuk bakışlar üşütür ancak
Yıllarca sana soğuk baktılar
Hasret kaldın sen
Yıllarca sıcak bir bakışa
Bir gülüşü günlerce aradın
Ama nafile
Boş ver öğretmenim
Sen üzülme sakın
Seni hayata bağlayan
Minik çocukların var
Sen onlar için yaşarsın
Onlar için katlanırsın bu acılara
Onları eğittiğin okuttuğun zaman
Mutlu olursun sen
Dertlerin kalmaz
Yalnız olmazsın dağ başında
Korkmazsın artık karanlıktan
Sende aydınlığa çıkarsın
Mutlusun artık mutlu öğretmenim