Mutlu neymiş , bir gün anlarsın

Saçların tel tel dökülünce eline ,
Kemend neymiş , bir gün anlarsın …
Rüzgar beklersin , avutsun diye ,
Sevilmek neymiş , bir gün anlarsın …

Göz kanaat etmez , bir bakışla ..
Acı dinmez , dolanır ruhunda ..
Dalıp birden , tek nokta da ,
Hasret neymiş , bir gün anlarsın …

Görünür yüzünde , sevdanın eseri ,
Sorulmaz derdine , nedendir sebebi ..
Yastıklar acıtır , taşlar misali ,
Yâr neymiş , bir gün anlarsın …

Kaçınca uykular , sevdiğinin yanına ,
Duvarlar anlamaz , anlatma boşuna ..
Hayaller sarılır , usulca boynuna ,
Yanmak neymiş , bir gün anlarsın …

Sararır gün gün , gül yüzün ..
Sevinç şehrine , çöker hüzün ..
Bu gün değilse de , ertesi gün ,
Sevmek neymiş , bir gün anlarsın …

Güzellik dost kalmaz yanında …
Aynalar küser , sarılmaz yarana ..
Güz de gelip , konarsa dalına ,
Yalnızlık neymiş , bir gün anlarsın …

Kem söz sızlatır kulaklarını …
Gül diye , koklatırlar acıları …
Verip yoluna , sersen de canını ,
Kıymet neymiş , bir gün anlarsın …

Misafir evde , ebedî kalmaz ..
Nesli nesline , çekmeden durmaz ..
Tükenir gücün , dizin de tutmaz ,
Vefâ neymiş , bir gün anlarsın …

Vururlar kanayan , nârin yerinden ..
Teselli getirmez , hayat maziden ..
Takılır ayağın , gözden de düşersen ,
Mutlu neymiş , bir gün anlarsın …