Mutlu Muyduk? Şiiri - Eren Erk

Mutlu muyduk? her yıl doğum günlerinde biraz daha yaşanarak biterken, 
Başımın ağrısına bir çare bulamazken satırlarda, müzikte ve sessizlikte,
Bir köşede ışık yanar uzaklardan geçmişimin geçtiği,
Tökezlenip düşerken ben..
Yinede zafer naralarım eksik olmazken dilimden?
Katlanan dertlerin cümlelerin birikmesinden bitmesinden,
Dün bugün ve yarın hesaplarından giderken dönerken,
Gülerken ağlarken susarken,
Hayalden hayattan umutlu muyduk?
Sıkıldım, içimden dışımdan şiirden fasıldan
Yazından kışından bu kara günlerin hem,
Güneşten aydınlığın parıltısından tek bir parça dahi alamamaktan,
karanlığın içimdeki nefretin hırsın kalabalığından insandan,
Her gün yaşayıp hiç bir sonuç  alamadığımdan..
Ne kadar iyi insanız d'iymi doğru herkes iyidir kendince,
Gecesi gündüzü ayrı insanın,
Kendisi için doğru, yalanlarına inandığı hayallerin kurmacasında doğru..
Soğuk bir rüzgar eser gibi sahibinin suratına dakikalar,
Daha dün doğdu güneş,
ne zaman geldi ömür yarısı,
ne zaman geçti felek çemberinden..
Talibi çoktur hayatın
sen
mücadelen kadar ayaktasın korkma,
Şimdilik hayattasın
eey gölgem arkamdasın hala,
Donuk ve mora çalan surat gibi kaybolacaksın belki bir gün,
adımı telaffuz edecekler
baş ucumda bir mezar taşıyla..
Bu vakit ki dönüş vakti, güneşin batıdan doğduğu ölümün vakti evet,
Nasıl geldiysen öyle gideceksin elbet bir gün.
Düzenin bittiği dünyanın defterini dürdüğün,
Başlıyor olacak senin için bir düğün
Hüzünü eksik olmaz mayhoş bir tat gibi ağızda.