Mutluluk bireysel bir beklenti olsa da her insanın yaşadığı topluma bağlı bir durumdur.
Geneli mutlu edecek bir toplum düzeni olmayan toplumlarda bu talep dile gelir.
Mutlu insanlar yaşadığı duyguyu aramak zorunda kalmaz.
Mutsuzluk bireysel bir hastalıktan öte tedavisi bir kaç kuşak iyi insan yetiştirmeye bağlı yaygın bir toplum hastalığıdır.
Bir arada yaşama mecburiyeti insanın en büyük çaresizliğidir.
Kalabalıklar içinde yalnızlık buna çare olmadığı gibi mutsuzluğu tetikleyen en önemli sebeptir.
Yalnızlığı mutlu olmak adına tercih eden her insan kopuşa, birlik ve beraberliğin yok olmasına, dağılarak toparlanamayacak kadar büyük bir umutsuzluğa insanı düşürür.
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 19.7.2024 01:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!