İş çıkışı yolda yürüyordum
Önümden bir çocuk babasıyla ağlayarak geliyordu
Üzerinde oldukça güzel bir kıyafet
Ayağında markalı ışıklı bir ayakkabı
Bir elinde börek bir elinde sindi bebek
Sordum tatlı bebek niye ağlıyorsun
Hem ağlıyor hem de pis baba dedi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta