Mutlu Musun Şiiri - Durali Acar

Unuttum işte seni, mutlu musun?
Hatırlıyorum hala gülüşünün her karesini,
Saklıyorum fotoğraf karelerimde.
Mesela hala göz kapaklarımda; bebeklerim.
Göz bebeklerin...
Hala adın geçince kanıyor yaram,
Kanadığına kanmadan,kandırıyorum kendimi.
Unuttum onu diyorum yürüdüğümüz yollarda;
Unutmak istediğim için değil,
Unuttuğumu düşünürsen mutlu olacağın için unuttum seni.
Hemde öyle bir unuttum ki seni;
Baş harflerinle başlayan bütün kelimeleri aldım aklıma,
Öyle unuttum ki; sevdiğin türküleri sayıkladım defalarca...
Her oturduğumda yanımda tuttum seni,
Sana söyledim en güzel sözleri.
Bana yakıştırdıklarını giydim üzerime.
Sen dolu satırlar diziledim ardı sıra,
Ve inatla unuttum seni diye haykırdım.
Kim bilir? Belki bir satırda okursun da;
Unutamadığımı düşünüp mutsuz olursun.
Unuttum işte seni mutlu musun?
Kulaklarımı tıkadığım sözlerle dolu,
Söz öbeklerim...
Aynaya bakmaya korktuklarımla dolu,
Hayat izlerim...
Bir başkasına yer edinemeyecek kadar dolu,
Gönül izlerin...

Hala unuttuğumu düşün ve mutlu ol.
Mutluluğunun kaynağının ben olduğumu söylerdin,
Yalanmış...
Olsun. Yalandan da olsa gerçeklerinle mutlu ol.
Mutlulukların senin; mutsuzlukların benim olsun.
İki gözüm...
Sen ol da;
Varsın iki gözüm hep yaş dolsun...