Mutlu musun? Şiiri - Tüba Ateş Yıldırım

Giderken çok uzaklara yorulmadan
Yığılmışken tüm sıkıntılar
Bir tek senin üstüne
Anlatamamışsan sevdiğini
Özlediğini bilmiyorsa hala
Mutlu olmak gelmiyorsa içinden
Kahkahaların azalmışsa artık
Gitmelisin artık belki de çok uzaklara

Gençliğim çocukluğum da kalmış
Çocukluğum ise hiç yaşanmamış
İşte tam sol tarafımda bir sancı
Ölmek bile korkutmamışken beni bugün
Şimdi gel de özür dile
Hak etmeyişini bildiğin halde

Bütün güzel yıllarımı kaybetmişken
Yitirmişken ben beni bir kez daha
Sarıyorsam kendi yaramı
Diniyorsa acım kendiliğinden
Seni çoktan unutmuşum ben

Soruyorum şimdi sana
Mutlu musun?
Mutlu muyum?
Şimdi artık ne önemi var ki
Mutluluğun