Mutlu musun yaptıklarınla kendine bana,
Sessizliği yıkıp gittiğin uzaklarda?
Bir şans çok mu geldi ellerine ağırlığıyla,
Kırıp gittin kapıları açılışı yok bir daha.
Yalnız mısın bensizliğin ortasında,
Yoksa yürekler dizildi mi şimdiden gözlerine.
Ben duvarları ördüm sen olmayan köşelere,
Yalnızlığımı bağladım ışıkların sessizliğine.
Pişman mısın söylediğin kelimelerde,
Gerçekleri eklediğin cümlelerde?
Duyduğumu bıraktım şimdi açmadığım pencerelere,
Bir cıvıltı ile gelir belki uçtuğun göklere.
Mutlu musun korkularının sığıntısında,
Geri dönüşün var mı sandın kaçtığın kuytuda?
Duvarları ördüm sensizliğe bugünlerde,
Sanma bu hep böyle kalır senin uzaklığında...
23/02/2006 16:15
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 23.2.2006 16:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/23/mutlu-musun-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!