Mutlu Liman Şiiri - Hakan Liman

Seni özledim
Mumu olmayan şamdanlar gibiyim
Yalnızım
Teninin sıcaklığını
ve saçlarının kokusunu özlediğim kadınlar gibi değilsin ama..
Farklısın..

“Yüreğinin bir çok aşkı aynı anda kucaklayacak kadar büyük olduğunu bildiğimi.. Bu yüzden kalbini başka aşklarla paylaşarak ama yalnız senin aşkına sadık kalarak yaşamaya gönüllü olduğumu.. Seni ait olduğun çevre için değil, bana ait olman için değil, karşılığında beni sevmen için değil.. Sadece sen olduğun için sevdiğimi söyleyebilseydim..” (*)

der yazar ve ikimizi anlatır..

Eskiden olduğu gibi
aşkın tanımını yapmaya çalışmıyorum
Şiirlerde değişiklik yapmıyorum
Sabahları somurtarak uyanmıyorum
Seninle büyüyorum
büyüyoruz..
Sana hiç aşk şiiri yazmıycam
Çocukça sevmelerimden sıyrılıp
Senin sevgi ötesi duygularınla kelimeleri yoğurup
öylece bırakıcam..
Bazen benim olmasan da
Yolda sarılarak yürümesek de
İnsanlar seni sevdiğimi bilmese de
Ben hep sahnede olucam
Perde hiç kapanmıycak
Olduğu gibi kalıcak her şey
Aramızdakileri biz bile tanımlayamıycaz
Aşk olmıycak o
Daha yüce
Daha kutsal bi’şey..
Üçüncü şahıslar engel olucak sana “sevgilim” dememe
Ama şiirlerde hep sevgilim olucaksın..

Gelecek zamanlı cümleler kuruyorum farkında mısın
Alışkanlıklarım değişti seninle..
Tam zamanında geldin
Ne geç, ne erken..
Tam vaktinde yetiştin vapura..
Biliyorsun birçok gemi geçiyor limanımdan
Hiç birşey bırakmıyor
Hep birşeyler alıyorlar benden..
Ama sen limanda kalmayı seçtin
Liman mutlu şimdi..
Issız ve terkedilmiş değil..

Korkularımı yendiğim günün adına
Bir şişe şampanya atıyorum okyanusa
Balıklar sarhoş olsun diye..
Ve yalnızlığıma son veren sen
Gülümsüyorsun..

Sen gülümseyince
güneş sönüyor..
Sen gelince
bütün kadınlar çirkinleşiyor..
Sen konuşunca
kuşlar susuyor, doğa seni dinliyor..
“Sen” deyince
ben ağlıyorum..

Bir dikişte içilmiş rakı gibi
baş döndüren ve kısa süren..
Bir nefeste söylenmiş uzun bir cümle gibi
soluksuz bırakan..
Ve bir kelimede söylenecekken
onlarca cümleyle bile söylenemeyen
garip bi’şeydin sen..
Keşke gerçek olsaydın..

(muğla - kasım 2001)
(*) bahsi geçen yazar Cezmi Ersöz'den alıntı..