Çocukken hayattan beklentilerimiz yoktu fazla,
Mutluyduk yetinirdik doyardık azla,
Sonra büyüdük beklentilerimizle sığamadık zamanla,
Mutsuz kaldık çekildik kıyıya köşelere,
Hüznün gölgesi çöktü en derinlerimize,
Doğar belki birgün güneşimiz,
Mutlu kalmak en büyük hayalimiz...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta