Çocukken hayattan beklentilerimiz yoktu fazla,
Mutluyduk yetinirdik doyardık azla,
Sonra büyüdük beklentilerimizle sığamadık zamanla,
Mutsuz kaldık çekildik kıyıya köşelere,
Hüznün gölgesi çöktü en derinlerimize,
Doğar belki birgün güneşimiz,
Mutlu kalmak en büyük hayalimiz...
Kayıt Tarihi : 25.5.2019 06:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!