Ekmeği yalnızca toprakta, taşta,
Görmedi refahı hayatta, düşte.
İnsanlık hâlinden bilen insandır.
Maruzatı sana anlattı işte.
Uykusundan sabah erken uyanmış,
İş diye kapına gelmiş dayanmış.
Kitabında yazmaz mutluluk onun,
Mutlu olan insan, karnı doyanmış.
Nasıl mutlu olsun bunca dert ile?
Zorlar kolay olur dürüst, mert ile.
Sadece azınlık mutlu olmasın,
Mutlu olsun Ülkem cümle fert ile.
Mayıs 2003
Kayıt Tarihi : 14.7.2006 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!