Mutlu Haber Şiiri - Mehmet Tekmen

Döküldü tüm yapraklar,ağaçtan su çekildi.
Gören der ki bu bağda,her şey yeni dikildi.
Bahar gelip açacak,yeniden yaprakları.
Çeşit çeşit çiçekler,doldurur toprakları.

Söylese ne hoş olur,hayat hikayesini.
Örnek alırdı herkes,elbette kendisini.
Toplanır uzak yakın,canlı ne varsa derhal.
Melekleri şaşırtır,bu muazzam ulvî hal.

Her zaman alklımdasın,unutulmaz hatıran.
Renk katarsın hayata,sevinçleri taşıran.
Bulunmaz ki benzerin,yer yüzünde bir teksin.
Sanırım görülmedik,bilinmedik meleksin.

Türküleri söylenir,dağdan dağa durmadan.
Bağlar bahçeler inler,daha güneş doğmadan.
Her yerde hazır bekler,kıyamda tüm canlılar.
Hoş görülür elbette,çünkü heyacanlılar.

Toprak kokar havanda,zemzem tadı suyunda.
Güzellikler toplanmış,mis kokulu huyunda.
Sormayın söyleyemem,nedir kimdir kimdendir.
Her şeyiyle büsbütün,o benimdir bendendir.

Gönüller bayram eder,neşe sarar her yanı.
Çılgın kuşlar doldurur,cıvıl cıvıl meydanı.
Uyanır uyuyanlar,çığlıklar eşliğinde.
Bir hareket duyarlar,ruhun derinliğinde.

Görününce erkenden,üzgünler bile güler.
Yeniden can bulurlar,bitab düşen bülbüller.
Dalgalanır çimenler,dere tepe dolaşır.
Mutlu haber çok çabuk,menziline ulaşır.