Herkese bir unutuş verdim
Birden geldim unuttum hepsini
Birden
Birden
Birden geldim unuttum hepsini
Herkese bir oluş verdim
Koridorda
Çakılı yapraklar sıkış tepiş
Sarmaş dolaş olmuşlar
Beyaz bir koridor
Yanan bir koridor
Yakan bir koridor bu
Ölümden dönmedim
Önümü görmedim
Ölümü gördüm
Önümde bekledi
Yıllar
Yıllar
Gerçek sesler evinde yok
Kafanda durak yok ama yol da yok
Özgür sözlerin olmalı
Sokaklardır gerçek soluklar
Oradadır inandırıcı yalanlar, kandıran doğrular
Bir yıkım bu uzaktan ve derin
Göstermeden
Dokunmadan
İlerleyen
Yankılanan
Bir yıkım bu çivilerle ve çekiçlerle
Sarıp kutuna doldurduğun yapraklar
Son baharlarının izini taşır
Yüzüne eline bulaşan ve olamayan baharının
Şaşırmak ya da zaman aşırmak
Faydasızdır
Her ilişki bir yaradır
Tekrarlıyorum
Bir yaradır
Bazen iz bırakırlar
Bazen haz verir
Bazen öldürür
Sana sadece sana
Bilmesin kimse özleminin yanıklığını
Duymasın rezalet kokunu
Dokunmasın kimse pencerenden gökyüzüne
Almasın kimse geceni
resimlerdeki yardım renkleri
ressamın yaralı ellerini anlatamaz
bir çizik nerdeyse nerde
kendini unutturamaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!