Mutlu Görünmelisin Şiiri - Hasan Zeki

Mutsuz görünüyorsun...

Mavi gözlerinde güz bulutları
Ha düştü ha düşecek
yanaklarına yağmur
Dudaklarında donuyor tebessüm
-bazen tebessüm de edemiyorsun-

Öyle boş boş bakıyorsun uzaklara
Dipsiz kuyular gibi gözlerin:
Sessiz, soğuk, karanlık
..ve alabildiğine derin.

Konuşman, yürüyüşün, duruşun
Bugünlerde senin herşeyin durgun

Belki biraz üzgünsün,
belki biraz yorgun
Ama bugünlerde sen,
Apaçık mutsuz görünüyorsun.

*

Mutluydun eskiden...

Güz gelmezdi diyarına
Tüm mevsimlerin bahardı senin
Göğe benzerdi gözlerin:
Yanaşmazdı bulutlar,
aydınlık ufuklarına.

Gülüşün çınlardı odalarda:
Nefesin ılık bir meltem,
konuşman şarkı gibiydi
Kokun gülden sorulurdu,
rengin nilüferden..

Eksik olmazdı kahkahalar,
geçtiğin yerlerden.

*

Nerde kaldı o günler?

Geçmişte çok olan neydi,
nedir şimdi eksilen?

Daha bu genç yaşında
gülmek eğlenmek varken
şimdi bu durgunluk neden?

Halbuki çok mutluydun eskiden.

*

Mutlu görünmelisin...

Tufanlar götürse de bazen içini
Çılgın bir depremle
sarsılsan da kimi zaman
Ağlamaya hakkın yok,
alemi yok kederin!

-Baharda yas tutmaya
hakkı molur kelebeklerin-

*

Hele sabret biraz,
nasıl olsa gün doğacak
Şafak var nasıl olsa,
ardında her gecenin

*

İşte o zaman...
Işık gözlerinle, pamuk ellerinle
karanlığı göğsünde boğmalısın,
Sevgiyle doğmalısın meleğim,
her sabah yeniden
..ve neşeye bürünmelisin.

*

Değil mi ki,
değil mi ki sen
Tanrının güzellikler sunan elisin;

Ömür boyu mutsuz olsan da
Sonsuza dek mutlu görünmelisin!

(İzmir, Kasım92)