Mutlu Gibisin Şiiri - Sermet Apaydın

MUTLU GİBİSİN

Bilir misin? Geriye koskocaman bir sensizlik kaldı
O mehtaplı geceden
Veda edişin; yüreğime saplanan keskin bir hançer gibiydi
Yüzüm göz yaşlarımla yıkanırken

Kıramadım hala ben
Şu imkansızlıkların prangalarını
Feleğin her türlü gamı sırtıma binerken
Nerede ki bu çaresizliğin ilacı?

Anılar treni belli rotasında seyrederken,
El sallarsın bana hala son eklenen vagondan
Karanlık geceler dostum oldu benim
Artık korkar oldum ay ışığından

Huzurun saltanatını yaşardım ben
Dolunaylı gecelerde sen yanımdayken
Hafiften esen rüzgarla dans ederdi saçların
O güzel yüzün ay ışığıyla yıkanırken!

Özlemlerin ateşinde pişerken ben
Sen ne alemdesin sen?
Azaldı sıklıkları telefonlarının
Bensiz mutlu gibisin galiba sen!

SERMET APAYDIN