Üstümüze binalar yıkıldı,
Yüreğimize insansızlık.
Bir elimizde toprak kaldı,
Bir elimizde yolunmuş çiçekler.
Kim haketmişti bu düzeni,
Kim hesabı bu kadar ağır kesmişti?
İhmal miydi suçlu,
Yoksa unuttuğumuz,
Elden ele gezen değerler mi?
Biraz demir, biraz çimento
Başı dik insanlar,
Yalansız.
Tarifi bu kadar basitti mutlu bir evin.
Mine Yılmaz Sevinç
12.Şubat.2023
02:00
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!