Yapraklar savrulur
Esen rüzgara.
Dallar, açmış ellerini gökkubbeye
Namahrem, utanırcasına, çıplak!
'Bahar nerede Allah'ım?
Nerede kuşlar, tırtıllar
Ere söz çok da
Er sözün adamı yok.
Yiğide yar çok da
Yar olana yiğit yok.
Gözlerim!
Yalan gönlüme,
Doğru gözlerim!
Bir güzelin yolunu gözlerim.
Ülkemde çocuklara ağlamadık
Mısır'da Suriye'de ağladık
Ülkemde şehitlere ağlamadık
Mısır'da Suriye'de ağladık
Hasret kalıp güneşe
Yerin yedi kat altından,
Çıkarır kömürden ekmeğini.
Göçerse üstüne dünya,
Alırsa eğer canını,
"Emek Şehidi" bilirler adını.
Köpekler ürmeyi nara bilmiş
Dili ağzında durmaz.
Sığındıkları dinmiş
Ruhları abdest tutmaz.
rengarenk türlü çiçekler
alli pullu süslü kızlar gibi.
baharda uçuşur kuşlar böcekler
doğa, insana güler gibi.
temmuz sıcağında döğülür harman
Deniz maviymiş, gök mavi.
Kızılada'da bir başkaymış mehtap.
Seyre daldık yıldızları, vurunca sahile
Bir derin nefes ah ile
Mevsim yazmış, mevsim sonbahar.
Annenin elleri ağrırdı hep
Çocukları için çalışmaktan.
Kendinin tekti elbisesi,
Çocuklarına çift çift alırdı
Rengarenk.
Ayakkabı deyip geçmeyin
Sahibinden çok o çeker çile
Çamurlu sokaklarında varoşların
Ya da kaldırımda taşların
Arasında kalır kokmuş ayaklarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!