Mutlu Çocukluğum

Döven üstünde dönerdik,harman ayında,
Sonra yüzme öğrenirdik,Porsuk Çayı'nda.
Tel,teneke,tahtadan arabalar yapardık,
Çatal dalı sapan yapıp,kuşlara taş atardık.
Sürüleri götürürken,köyümün çobanları,
Güzel sesler çıkarırdı,davarların çanları.
Sanki şarkılar söylerdi,araba tekerleri,
Ne de tatlı olurdu,o bonbon şekerleri.
Kırlardan topluyorduk,ahlat,kuşburnu,alıç,
Bazen meyve bahçelerine yapardık,dalış.
Çoğu zaman yakalardı,bahçe sahibi,
Kulağımızı çekerdi hep,dövmezdi bizi.
Biraz çıta ve iple,uçurtmalar yapardık,
Uçurtmamız uçtukça,mutluluktan uçardık.
Dalı eğip yay yapardık,kamıştan da ok,
O mutlu çocukluğum,gitti artık,yok.
Özlüyorum her zaman,o eski mutluluğu,
Keşke geri verseler,o mutlu çocukluğu...

21.01.2008-Eskişehir