Mutlu çocuklardık biz.
Dereleri olan, bahçelerinde incir yetişen, ayakları betona basmayan,
düşecek bir ağacı, koklayacak bir toprağı olan, yağmurda ıslanan, şarkıları ve türküleri olan, ay yıldızlı bayrağın altında dünyanın en mutlu çocuklardıydık aslında biz.
Yaşadığı mahalleyi cennet olarak addeden, her sabahı yeni bir oyunla karşılayan, her geçen uçakla babalarımıza selam gönderten, aşık olurken yüzü kızaran, sevdiği kıza bir türlü açılamayan çocuklardık aslında biz.
Vuslat Turgut Gündoğdu
Kayıt Tarihi : 12.6.2021 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!