Mutlu bir bulutun üzerindeyim
Şafaktan gün batımına kadar
Gökyüzünde dolaşıp duruyorum
Düş gezginiyim önceki yaşanmışları,
Ve yaşayacaklarımı başka bir dünyada izliyorum
Bir kuş gibi süzülüp uçuyorum ve kıs kıs gülüyorum
Artık ne anılar var ne acılar
Hiç birşey beni mutsuz edemez
İnsan üstü bir varlık gökte süzülen bir nur gibi,
Hiç bir ağırlık taşımıyorum dert kasavet gibi
Hiç kimseye kem fikir beslemiyorum
Öfke, intikam gibi
Var olmanın değil,
Yok olmanın Tanrının yüceliği karşısında
Vücutsuz bir ruh olmanın hazzını tadıyorum
Mutluluk bu olsa gerek...
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Balzac diyor ki Bir şiir bir de kadınlar verebilirler aşklarına kendilerini çırılçıplak.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/12/mutlu-bulut.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)