Altı yönüm insanla dolu
Kimileri gülüyor,
Ağlıyor kimileri...
Elele,gönül gönüle
Seviyor kimileri,
Bir tebessüm asılı kalmış,
Dudağımın kenarında.
İçimdeyse yalnızlığı ve kahrı
Büyütüyor,büyütüyorum...
Mutlu bir maske suratımda,
Maskenin ardında bir gerçek! ..
Issızlığın ortasında
Gözlerimden akıyor inci taneleri...
Görmüyor kimsecikler ağladığımı
Duymuyor kimsecikler hıçkırıklarımı.
Haykırıyorum avazım çıktığı kadar
Sesimin aksi dönüyor kulaklarıma.
İnsanlar sağır,insanlar kör sanki
Duyuyorlar,görüyorlar,hissediyorlar belki
Burun kıvırıp geçiyorlar acıyan yanlarımdan
Küsmedim,küsemem
İnsana,hayata ve aşka
Gülmeyi unutan gözlerimle
Gülümsüyorum hayata ve sana...
08/10/2005
saat:21:22
Erzurum
Kayıt Tarihi : 8.10.2005 23:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!