Kardeşi, kardeşe düşürdün.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Allah’ın yolunu, şaşırdın.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Arsa arsa, paylar eyledin.
Tapu verdin, bura yol dedin.
Hakkımız böyleymiş, söyledin.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Kel kafan, şeytanla yarışır.
Baba-evlat, nasıl barışır.
Ancak; Hesap günü görüşür.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Evlatları, yanından sürdün.
Torunlara, miras mı? Verdim.
Sen, böyle mi? Murada erdin.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Bu günün, yarını da var.
Orda hesap vermek, çok zor,
Göreceğin ikram, akkor,
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Paksoy’um söyler, dinlemezsin.
Dövüş kavgayı, önlemezsin.
Hatadan, geri dönemezsin.
Şimdi; Mutlu oldun mu? Baba.
Kayıt Tarihi : 15.9.2013 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/15/mutlu-baba.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!