Mutlu Aşk Olmazdı Şiiri - Memet Doğan

Nasılda bakardı dağlar
Nergis kokulu göz bebekleriyle
Tutkundum rengine bilirdiniz
Hep akşam üstleri çözerdi
zincirini yüreğimin
Duvarlar alırdı
başak tarlalarının yerini

Susuz ağıtlar yakardı
bam teli sazımın
Mızrap mızrap savrulurdu hıncım
O karanlığın kahpe sessizliğine
Sevdam tutuklanırdı
Ezgim tutuklanırdı
Ve ben Aragon okurdum
Paris tekrar kuşatılırdı
Ve bu kahrolası savaşta
Mutlu aşk olmazdı bilirdim

Uzun saçlı kumral kızın bakışı
ürkek pencereden
Hep akşam üstleri gelirdi aklıma
Ancak beni savaşlar alırdı benden
Nazi bayrakları açılırdı
koca meydanlara
Köpekler havlardı duyardım
Silah sesleri gelirdi sokaklardan
İşçiler vurulurdu
Çocuklar vurulurdu barikatlarda

Ve sevdalar tutuklu kalırdı akşamüstleri
Ben unuturdum uzun saçlı kumral kızı
Demir kafesler içinde
çalkalanırdı denizler
Hırçın rüzgarlar vururdu
beton duvarlara
Karanlığın kahpe sessizliğinde
Aragon okurdum ben

Paris kuşatılırdı tekrar tekrar
Dışarda kurşun sesleri
Mutlu aşk olmazdı bilirdim

Dağların gözlerini dağlardı
top mermileri
Dağlar ağlardı duyardım
Kan akardı göz bebeklerinden
Nergisler vurulur savrulurdu
Ve ben Aragon okurdum
bağıra bağıra

Savaşa küfürler savrulurdu
sığınaklardan duyardım
Bir bebek süt içerdi
Öcüler kuşatırdı uykularını
Ağlardı usançla ağlardı
Sonra ay aşardı tepelerden
Her şey susardı
böcekler kurbağalar
Her şey susardı
Bebek uyurdu öcülerle
Ve ben Aragon okurdum sessizce

Özgürlüğe az kalırdı sonra

Kilisede çanlar çalardı Paris'te
Minareden ezan sesleri Cizre'de
Ve savaşlar hep aynıydı
Sevdalar aynıydı
O halde mutlu aşk olmazdı hiç
Bu savaşlar sürdükçe
Mutlu aşk olmazdı

20 Şubat 1995/..........