Mutlaka Döneceksin Şiiri - Nihat Taşdemir

MUTLAKA DÖNECEKSİN

Siyaha bulandı yine her yer;
güneş, nöbeti aya devretti.
yıldızlar, ellerinde uzun bir fener,
devriye dolanmakta...
arada bir bana göz kırpıyorlar;
gelecek sevdiceğin, gelecek diyorlar...

Kim bilir; belki burada mesaisi biten güneş,
şimdi seni ısıtıyordur bilmediğim ellerde,
ve saatler sonra,
belki senden bir haber getirir bana.

Her gece, her gece
bir güvercin uçuruyorum yüreğimden sana
elbet biri bulacaktır seni;
zira her biri deli divane dolanmakta...

Sabah güneşe seni sorduğumda utanıyor,
bir bulutla kapıyor yüzünü.
anlıyorum o zaman vereceği cevap yine aynı...

Ben usanmıyorum seni beklemekten,
sıkılmıyorum sevdiceğim.
biliyorum bir gün mutlaka döneceksin.
ve güneş her gün göğsünü gere, gere
üzerimize doğacak.
geceleri sızlayan burnum,
artık kokuna doyacak.
bükük boynum dimdik duracak.

Biliyorum, biliyorum
bir gün mutlaka döneceksin.
nadasa bıraktığım yüreğimi,
tekrar ekeceksin;
Ve ömür boyu mutluluk biçeceksin! ..

Yorgun Yalnızlıklar isimli kitabımdan