Nefreti büyütmemeli insan
Kırgınlığının bıraktığı izlerde.
Haksızlığa uğramanın verdiği tahammülsüzlük İçinde yanlışın çığlıklarını atsada
İradenin seni götürdüğü doğruya
ilerlemesini öğrenmeli.
İster emekle emekleye,
ister koşa koşa.
Varolmanın amaca yüklendiği zaman
belkide bu vakittir.
Kendi yaşam durağında
seni bekleyenlerle buluşup
onları sahiplenmektir.
Umudu,öfkeyi,doğruyu,belirsizliği
hatta hisssizliği avuçlamalı insan
bilinki onlar bizim asıl umut onlar...
Kayıt Tarihi : 5.8.2017 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!