Mutlak Haz Şiiri - Can Çet

Uzansam nefretin buzundan bir kabrin altına,tedirgin eden bir huzur ile,
Kıvrılsam kan damlası üzerinde bir cenin gibi,koyu katranların içinde,
Hırçın kemirsin solucanlar,çürükçüller leş cesedimi hatta kırık kemiklerimi,
Ah! Çeksem içime mis kokan rutubetleri,tatsam ölümün benzersiz lezzetini.

Benim zavallı,hüzünlü ruhum örtün pis kokan paçavraları üstüne,
Acının mahmuzu merhemdir ancak,derin yaralar ile dövülmüş bedenime,
Merhametin son solunan nefesi,mutluluğun cezbedici iniltileri,
Sarar bu iflah olmaz ruhumun bağrını boydan boya zevk bulutu ile.

Vurun paslı zincirleri boynuma,bileklerime,umuduma,gündüzüme,
Nasip olmasın bir daha ışıldamak,her gün acımasızca doğan güneşe,
Ben dans ederken karanlığın dişisiyle,hasta iniltilerin madrigali eşliğinde,
Sarhoş olmuşken ben zihnimde, kollarımda saplar ışığını tek sevgilime.