Mutlak Gerçekler Şiiri - Hanifi Kolukısa

İnsanoğlu her şeyi görüyor olsa,
Kalp gözü görmese kör değil mi ki?
Diller şahadeti demeden ölse,
Onun için sırat nâr değil mi ki?

Günah ile işgal ederiz ömrü,
Mâneviyat olmazsa nideriz ömrü,
Aldanıp dünyâya tutmazsak emri,
Mahşerde işimiz zor değil mi ki?

Hâkim olsa bedene ahlâk-ı kur’an,
Zikir ile meşgûl olsaydık her an,
Rasûlüne yâr olmayı kılardı Mevlâ’m,
Muhammed en güzel yâr değil mi ki?

Bazıları inkârcıdır putu mâbut yapar,
Bazıları çeşit çeşit yollara sapar,
Bazıları maddeye kullara tapar,
Söyleyin Allah bir değil mi ki?

Hayretimi gizleyemem seyredince arıyı,
Görmeden de ayırt eder lâciverdi sarıyı,(çiçekleri)
Nasıl yapar bilir misin o mübârek örüyü,
İşin esrarı Allah’ta sır değil mi ki?

Hanifi gönlünü gayrı uslandır,
Sırtını iyiliğe hayra yaslandır,
Ne kirlet kalbini ne de paslandır,
Kalplerin cilası nur değil mi ki?