Mutlak Ayrılıklar Şiiri - Fatih Porsuk

mutlak ayrılıklar yaşanmıştır
bu elveda akşamlarında
alıp alıp başlar gidilmiştir
bir ceket alınmış
birde kapılar sertce çarpılmıştır
son kiprit ile yakılmıstır
onca mektup bunca deli sevda.

mutlak ayrılıklar yaşanmıştır
son vapur,son tren yağmurlarında
eller sallanmadan bükülmüştür
nice dal fidan boyunlar,
agıt gibi bir türkü yakılmıştır
havada uçuşan nergiz kokularına
kalan tüm ömürler sararırken
zaman yaralanmıştır bir kez daha
belki ölüm kervanı,
belki dilsiz bir dilenci duası
değişirken gölge çiçekleri gibi açılmıştır

mutlak ayrılıklar yaşanmıştır
ilk martılardan önce
hazanda düşen son yapraktan sonra,
başlar dönmüş,iştahlar kapanmıştır.
her sabah gri,her gece zifir
yalnızlıga dokunulmuş,
sahtelige hayıflanmıştır.

mutlak ayrılıklar yaşanmıştır,
yaşanası bu hayatta

ve gözlerindi ve sözlerin
karanlıkta iz sürdüğüm düşlerim
çıkmazlara girdiğim,
hasreti üstüne serdiğim
bu dizelerde bahsini geçirdiğim
iki damla yaş, yaşlanmış
acıyla iki yana ayrılan

mutlak ayrılıklar yaşanmıştır
şarkılar gibi,şiirler gibi
hatıran kalmıştır
sarı fotoğraflarımda
sana ermeyen yalanların limanında
acılanılmış kayıkçıların çıkarları
sona ermeden
sis bulutları arasında
olanca hızıyla kaybolmuştur,

mutlak ayrılılar yaşanmıştır
bu med-cezir hayatlarda
bu her gidiş gelişlerinde
kemirgen bir böcek gibi
santim santim
azaldığım hasretime,
bu her dayim unutkan
bu mülayim sarhoşluk hallerime
başka yare mesken.

1/11/2007
Fatih PORSUK