Mutlak Aşk Kurmacasi Şiiri - Duygu Günel

Bir cumartesi ikindisi ,
Balkonda ,
Güneşten kavrulmuş da
Uzun bir uykuya dalivermiş
Yırtık kara iskemlesinde.
Kucağındaki roman çoktan dusuvermiş
Eskilikten çatlamış çini döşemeli zemine.
Bir sinek viziltisi ,
Kirli kulaklarında yankılanıyor .
Kurumuş dudakları birbirine yapışmış ,
Boynu göğsüne taş gibi oturuvermiş ,
Kahvesi yal gibi ,
Kokusunu yitirmiş.
Kirli beyaz gömleğinde ,
Bir sigara çekişi gibi azalan
Onun kokusu .
Ya ellerindeki yalnızlık !
Çıplak, buz gibi ,ıslak bacaklarına dokuluvermiş.
Ahh çekiyor gibi gözleri
Öyle derin , öyle bulanık ,
Donuk.
Nasıl da bakıyor ayak parmaklarına dolanmış
Sarı saç tellerine.
Son defa .
Ah sevgilim !
Diye haykırmiş gibi bir ifade var,
Sığ suratinda
Kirli sakallarının arasından da aşikar.
Son defa buram buram çekmiş içine ,
Gidivermiş.