Mutlak An
Tam dünyanın merkezindeyim,
Ama sanki tüm evren benden uzak.
Zamansız, kaygısız...
Ağaçlar silkiniyor üzerlerinden,
Yüklerini birer birer...
Yürüyorum, düşünmeden,
Ne bir ses, ne bir nefes
Yalnızca hışırtı:
Soluk turuncu yapraklar, ıslak sokak taşlarının üstünde.
Gözlerim gülüyor,
Uzakta ayna gibi uzanan denizi gördükçe.
Bulutlar bile el ele tutuşmuş,
Yağmura dönüşmeden önce dans ediyorlar.
Sevinçle düşüyor birkaç damla,
Ve o anda —
Sanki ruhlarımız birleşiyor yeniden.
Bir yanımda sen, bir yanımda kızım…
İşte o an dedim:
Bu dünya, bu evren,
Daha ne verebilirdi ki bana?
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 02:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!