Mutki Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Midas pitah buda hepat
Bir de mita ile basat
Mutki yerde toplanarak
Konuşmuşlar tufan fesat

Midas demiş yerde ilkim
Bir ok namı taşır halkım
Birok=firik hakanı men
Derim anadolu mülküm

Korkut ata benim atam
Atam derdi tufan zatam
Ben atama buh ne sordum
Hay hay dedi san anlatam

Dedi hay=kay=buh sözü eş
Kayı=buhti=buh eri yeş
Buh erine buhara der
Bizim evden şad gılgamış

Korkut atam dedi balam
Tufan ani demiş selam
İslam olan mah gemiyle
Cudi yerde kurmuş kalam

Pitah da der ev halkım ab
Nuh gemiden atam adab
Ben halkıma fatih derim
Adım adım gezer turab

Tufan önde karga posta
Kanat kanat uçmuş dosta
Ol dost yerden nutuk nutuk
Demiş tufan geli usta

Buda da der bakam kitap
Tufan yazı hitap hitap
Bakın kitap kırk satırla
Deyi tufan kibele bab

Kibele bab bir küb bina
Bina halkı tufan hana
Ol kibele küb evinden
Evim demiş tufan sana

Hepat da der tufan afet
Evim halkı hurri yafet
Var evimde salep salam
Verem size bir ziyafet

Mita demiş de evim nun
Nun evimde tufan kanun
Adad yerde kara bulut
Der tufanım olsun konun

Asma yerde bir kuş tavuz
Ol tufanda bulmuş havuz
Tavus tenor sesi ile
Pek ünlemiş yavuz yavuz

Sıra gelir basat alpa
Demiş evim gemi sulpa
Ol tufanı gören atam
Tutunmuştu sağlam kulpa

Kadem kadem binip gemi
Derler gemi beta kimi
Sular mavi her yanda pus
Nokta konmuş cudi ini

Evet derler tufan matah
Matah tufan adem yatah
Tuba daldan tufan tanık
Deyi bak abd yurdun batak

Faruk bakuri