Müthiş Oyun Şiiri - Mehmet Yaş

Başkasının zekâsıyla yaşarsan,
Başkasının kafasıyla ölürsün.
Mazlumların sefasıyla yaşarsan,
Zalimlerin cefasıyla ölürsün.

Doğru söz acıda olsa darılma,
Hatır için kirli ele sarılma,
Çıkar için hakikâtten ayrılma,
Hayallerin iflasıyla ölürsün.

İnsan ne ekerse onu biçermiş,
Temelsiz bir çatı er geç göçermiş,
Şu dünyada muradına kim ermiş?
Bir ömrün bin defasıyla ölürsün.

Hani, nerde bunca ecdadın, soy’un?
Helalinden çalış, kazan, ye, doyun..
Bir imtihan için bu müthiş oyun!
Son soru’nun ifasıyla ölürsün.

YAŞ der; vade dikilmesin kapı’da,
Neye yarar serûm’u da, hap’ı da?
Tamir olmaz bu ilahi yapı’da,
İlmin en son şifasıyla ölürsün.

24.02.1979